woensdag 4 november 2015

Betrapt


De lessen bleken makkelijker dan verwacht. Omdat ik leerde en ik lette ook goed op. Deze woensdagochtend toen Dr. Hyde over het boeddhisme ging vertellen. Staarde ik naar buiten. Ik keek naar de heuvel, het gras en de bomen. Dr. Hyde trapte me buiten. Ik schrok, normaal zijn mijn leraren trouwe leden van mijn fanclub. Ik was teleurgesteld in mezelf. Alaska werd kwaad, ze werd ook buitengezet. Samen gingen we naar het pleintje opzoek naar een klavertje vier. Toen de les afgelopen was, rende Alaska naar Taukami en de Kolonel. Ze staarde hen aan, rolde met haar ogen en liep vervolgens weg. Geen idee waarom ze dat deed. Alaska is raar, het ene moment is ze vriendelijk, en het andere moment boos.

Samen met de groep gingen we naar het rookhol. De Kolonel deelde de sigaretten uit. Ze begonnen weer te praten over het incident van Mayra. Wie zou haar verraden hebben? Ik weet het zelf niet en het boeit me ook niet.


Na het avondeten keken we naar de basketbalwedstrijd. Ik had een hekel aan sport en ik had een hekel aan mensen die aan sport deden en ik had een hekel aan mensen die ernaar keken. Ik was verplicht om mee te gaan. De Kolonel had weer een fameus plan. Wanneer een tegenspeler een vrije worp kreeg, maakten de fans een heleboel kabaal. Maar dan werd het doodstil. Precies op dat moment stond de Kolonel op en schreeuwde iets, bijvoorbeeld: ‘Allemachtig nog aan toe, scheer alsjeblieft dat haar op je rug af!’. Uiteindelijk werd hij altijd buitengezet.

De volgende dag ging ik studeren voor mijn wiskundeproefwerk samen met Alaska en haar vriendin Lara. We gingen naar de McDonald’s, Lara zat op mijn schoot. Lara was een knappe meid. Ze was in Rusland geboren en ze sprak met een licht accent. Ik haalde een acht plus op het proefwerk.

Waarom Alaska? Dat is toch een vreemde naam. Haar ouders gaven haar de naam Mary Young. Op haar zevende verjaardag, mocht ze als cadeautje haar eigen naam kiezen. Ze koos voor Alaska, het betekent waartegen de zee breekt. Ik vind Miles een vreselijke naam. Ik wou ook mijn eigen naam kiezen. Alaska wil later lesgeven aan kinderen met een handicap. Ik wou haar zo graag kussen. Deze gevoelens zijn een echte kwelling.

Later die dag gingen we roken in het rookhol. We werden betrapt door de Adelaar. We moesten verschijnen voor de Jury. Ieder semester kozen de leerkrachten twaalf leerlingen, die als Jury optraden. De Jury deelde straffen uit voor overtredingen waarvoor je niet van school werd gestuurd. Meestal ging het om roken of na zeven uur bij een meisje op de kamer zijn. De Adelaar is de rechter, hij had het recht om het oordeel van de Jury te veranderen. Alaska en de Kolonel bekenden. Ik en Taukami niet. Waarom bekenden we niet allemaal? Dat is nog steeds een raadsel voor me.

1 opmerking: