Leesautobiografie

Leesautobiografie gaat over mijn kijk op literatuur. Het gaat ook over mijn leesevolutie. Over hoe ik ben geëvolueerd in tijd. Tijd is hier een heel belangrijk onderdeel. Wat is een evolutie zonder tijd?

                                                                                        

Leesevolutie

Voor het slapen gaan las mijn mama een sprookje voor. Ik was een echte fan van sprookjes. De verhalen over prinsen en prinsessen zijn me nu ontgroeit. Mijn vader leest veel boeken. Elke maand gaan we naar de Standaard Boekenhandel. Ik mocht zelf een boek kiezen, op voorwaarde dat ik het zeker las. Ik koos  een thriller. Het Nachtbeeld geschreven door Michelle Jaffe. Vanaf dat moment hield ik van lezen. Ik las thrillers en science fiction boeken. Ik las veel boeken. Nu is alles sterk veranderd. Ik lees niet meer zo vaak. Romans zijn nu mij favoriete boeken. John Green is de beste auteur. Ik hou van zijn schrijfstijl. Het leest vlot maar er zit steeds een diepere betekenis in. Ik heb al twee boeken van hem gelezen: ‘Een Weeffout In Onze Sterren’  en  ‘Papierensteden’. Momenteel lees ik ‘Het Grote Misschien’.

 In de lagere school lazen de juffen veel verhaaltjes voor. Ik hield van dat moment. Samen in een kring gaan zitten en luisteren naar een mooi verhaal. ‘Het Meisje Met De Zwavelstokjes’ is me altijd bijgebleven. Ik moest huilen omdat ik het zo erg vond. In het middelbaar moesten we zelf boeken lezen. We mochten verhalen uit een lijst kiezen. Ik vond het verschrikkelijk dat we uit een lijst moeten kiezen. Was het niet beter om ons zelf te laten kiezen? Zo konden we zelf onze stijl ontdekken. Ik las meestal een boek dat niet op de lijst stond. Boekbesprekingen is een kwelling voor mij. Ik vind het niet leuk om voor de klas te spreken. Een boek creatief verwerken vind ik veel leuker. Ik ben een creatief persoon, ik speel piano. 

Ik lees nu veel minder dan vroeger. Ik heb geen tijd meer. ik moet zoveel werken voor school. Tijdens school lees ik nooit. Tijdens de vakanties probeer ik toch te lezen. Dan lees ik meestal twee of drie boeken.  Ik hou nog steeds van lezen, maar er zijn nog veel andere dingen te beleven.

 

Houding tegenover literatuur

Wat me opvalt is dat ik steeds verfilmde boeken lees. Ik weet niet waarom. Als ik een film ga bekijken wil ik meteen het boek lezen. is het boek niet nog beter? Dat is de vraag die in mijn hoofd rondspookt. De boeken zijn altijd beter dan de films. Ik verkies literatuur boven films. Je vind er veel meer details in terug. Het is een verslaving om de verschillen te zoeken. Elke keer schrik ik hoeveel verschillen er zijn. Natuurlijk lees ik ook boeken die niet verfilmd zijn.

Ik lees ook graag roddelblaadjes. Ik ben een vrouw natuurlijk lees ik de roddels. Ik ben heel veel bezig met mode, dus lees ik veel modeblaadjes. Magazines lees ik vlug, niet aandachtig. Boeken lees ik altijd aandachtig, want voor je het weet snap je er niets meer van.

 

Terugkoppeling aan test leesprofiel

Mijn leesprofiel komt niet overeen met hoe ik mezelf als lezer zie. Ik vind het niet belangrijk dat ik me kan inleven in de personages en dat de onderwerpen die in het boek aan bod komen aansluiten bij mijn interesses of dagelijkse leven. Ik lees thrillers, science fitction verhalen en romans. Ik kan mij niet inleven in een thriller of in een science fiction verhaal, het is niet alledaags. Mijn voorkeur gaat niet uit naar films of tv-reeksen. Ik vind het wel belangrijk dat het een goed verhaal is met veel gebeurtenissen en een duidelijke structuur. Als het te moeilijk wordt leg ik het aan de kant. 

Terwijl de vloed opkwam, keek de Hollandse Tulpenman naar de oceaan: ‘Versmelter weerwerker gifmenger verbloemer blootlegger. Kijk dan, omhoog en omlaag gaat het, en alles neemt het mee.’ ‘Waar heb je het over?’ vroeg Anna.                                                                                                                 ‘Over water’, zei de Hollander. ‘En over tijd, ook.’

                Uit: Peter van Houten, Een vorstelijke beproeving